maandag 29 november 2010

Ding 14 # Instant Messaging

     
Even grote paniek! Ik was mijn blog kwijt! Ik had verkeerd ingelogd en kon niet meer bij mijn berichten komen. Ik kon wel een nieuw blog aanmaken maar daar zat ik nu niet echt op te wachten. Maar gelukkig heeft Liselotte me uit de brand geholpen. Ze heeft hem weer tevoorschijn kunnen toveren. Pfft, dat was even flink schrikken.

En nu dus Instant Messaging. Alweer iets om met iemand in contact te komen.
We konden al sms-en en e-mailen en daar is nu dus al twitteren en chatten bijgekomen. Wat volgt?
We hebben er straks een dagtaak aan om alles te bij te houden. Bovendien moeten we ook nog onze berichten op de blogs en reader checken. We hebben straks geen tijd meer om te werken :-)
Maar toch maar braaf een account aangemaakt.
Het lukte me wel snel om een chatvenster te maken maar die kreeg ik vervolgens niet op mijn blog. Met behulp van een collega is het uiteindelijk gelukt.

Ik was al een beetje bekend met msn van de tijd dat mijn dochter nog regelmatig van mijn computer gebruik maakte en zich vervolgens vergat af te melden zodat er steeds iets in beeld floepte dat er weer iemand online was.
Zelf heb ik het ook een poosje gedaan maar het is aan mij niet besteed. Ik word er vreselijk onrustig van. Als je even iets langer doet over een antwoord krijg je al een vraag of je er nog bent. Het gaat mij te snel.
Laat mij maar lekker gewoon bellen.

Ik denk ook niet dat we er in de bibliotheek veel mee kunnen. Ik blijf het toch meer een leuk speeltje voor de jeugd vinden.






2 opmerkingen:

  1. Ik herken je verhaal, in dit soort dingen moet je denk gewoon een keuze maken van wat wel en niet bij je past. Voor mezelf heb ik ontdekt dat Twitter leuk is, maar van MSN werd ik ook vreselijk afgeleid. Wel fijn als studie-ontwijkend-gedrag, niet altijd handig. Chat kan voor een bibliotheek toch soms wél handig zijn, denk ik. Als je thuis achter de pc zit en je hebt een vraag, dan kan het fijn zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. "Een leuk speeltje voor de jeugd"...? Zie ik hier een vooroordeel opdoemen. Chatten is voor heel veel mensen - jong én oud - business as usual. Een alledaagse bezigheid en manier van communiceren. Veel bedrijven zetten het in voor hun klantcontacten enin de VS is het voor bibliotheken een logisch onderdeel van hun dienstverlening. Waarom kan dat in Nederland dan niet? Als bibliotheek zul je elke vorm van communicatie moeten omhelzen. Veel mensen komen niet naar de bibliotheek, maar zijn waarschijnlijk wel geïnteresseerd in een digitale dienstverlening.

    Kijk dus naar de klantbehoeften en niet naar je eigen voorkeuren.

    BeantwoordenVerwijderen